Yok Olmanın Kıyısında Olan Pallas Kedilerine Barınak Yapılıyor

Son derece nadir olan ve yumuşacık olan bu vahşi kediler, Sibirya’da kendi barınaklarına sahip olacak. Bu sevimli yakalanması zor kedilerden o kadar az miktarda kaldı ki, bilim insanları bunlar üzerinde fazla çalışma şansı elde edemiyor

Araştırmacı Alexey Kuzhlekov, The Siberian Times’dan Olga Gertcyk’a şöyle konuşuyor: “Pallas kedilerinin sayısını tahmin etmemiz ve doğal yaşam alanı üzerinde çalışmamız gerekiyor. “Bu tür üzerinde bulunan en son verilerin tarihi geçmiş durumda. Son 30 veya 40 yıldır güncellenmedi. Ayrıca çevrimiçi olarak mevcut olan bir veri tabanı oluşturduk. Nadir kediler ile gerçekleşen her karşılaşmanın bilgisi buraya yükleniyor.”

Pallas kedisi aslında Alman doğacı Peter Pallas tarafından 1776 yılında tanımlandı. Onu aslen Felis manul olarak adlandırmıştı, ancak, “Otocolobus” Yunanca ’da “çirkin kulaklı” anlamına geldiğinden, yıllar sonra Otocolobus manul olarak tekrar sınıflandırıldılar.

Bu “çirkin kulaklı” ismi, Pallas kedilerinin genelde paniğe kapıldıkları veya sinsice dolaştıkları zaman ultra yumuşak kürklerine doğru geri kıvırdıkları küçük kulaklara sahip olmalarından kaynaklanıyor. Ve yumuşaklıktan bahsedersek, Pallas kedilerinin son derece yoğun kürkleri var ve onları aslında olduklarından çok daha büyük gösteriyor. Yani, sevimli tüyleri yırtıcılardan korunmak için aslında harika bir yol.

Pallas kedileri, Rusya’nın güneyindeki uzak bölgeler, Moğolistan’ın kuzeyi ve kayalık arazileri tercih ettikleri Çin’in orta bölgelerinin bazı kısımlarında yalnız yaşıyorlar. Çok kısa bir eşleşme dönemleri var (normalde Şubat ve Mart’ta oluyor) ve bir dişinin cinsel döngüsü sadece 26 saat sürüyor.

Bu gerçekler göz önüne alındığında, araştırmacıların Pallas kedileri üzerinde çalışmakta ne kadar zorlandıklarını görmek kolay. Ve maalesef, genelde Moğolistan’da kürkleri için onları avlayan avcılar ve yaşam alanlarının kaybı yüzünden, bu harika kediler şimdi yok olmanın kıyısında.

Bu yüzden uluslararası araştırmacılardan oluşan bir takım, Rusya hükümetinden Kazakistan ve Altay Dağları’ndaki Moğolistan’ın sınırları arasında, ülkenin güney kısmında bulunan Sailyugemski Doğa Parkı’ndaki arazinin bir kısmını onlara barınma alanı olarak ayırması için talepte bulundu.

Sailyugemski Park müdürü Denis Malikov, The Siberian Times’a şöyle konuşuyor: “Dünya, yok olmanın kıyısında olmasına rağmen Pallas kedisini insafsız bir şekilde unuttu. Rusya’da onun üzerinde çalışan sadece bir avuç araştırmacı var.”

Kaynak: Bilimfili