Lilly’yi ilk aldığımda 1 aylık yumak gibi bi kızdı 🙂 Şişko, minicik bi yumak. Aklımda evcil hayvan sahibi olmak yokken ansızın giriverdi hayatıma. Derken en iyi arkadaşım oldu, yol arkadaşım, bazense sırdaşım.
Üniversitede öğrenciyken kesişti yolumuz, bakabilir miyim diye düşünmedim hiç. Onca yaramazlığa (ayakkabı parçalamalar, koltukları paramparça etmeler 🙂 rağmen, hem de… Zorlu duraklardan geçtik, yurtdışına gitmemiz gerekiyordu bir sürü prosedür vardı. Küçük ırk olsa alacaktım kucağıma, sıkıntı olmayacaktı ama Lilly artık 25 kiloluk minik bi kutup ayısıydı:) Derken çözüldü tüm sorunlar. Yeter ki sükunetle sabredin ve sakın ola o yollara çıkarken evinizin o minnoş bireylerini bırakmayın.
Empati yapın, belki anlarsınız 🙂 Sevgiler.